1-دنبال قدرت نباشد. قدرت طلب نباشد.

2-ببینید برای خدمت به خلق می آیند یا برای خدمت به خود می آیند؟

3-هدفش احیاءمعالم دین است یا غیر آن؟

4-هدفش اصلاح امور مسلمین است یا غیر آن!

5-هدفش کمک به مظلوم است یا نه ؟

6-آنچه خودش می گوید عمل می کند یانه؟ حضرت علی علیه السلام می فرماید، هرگز به کسی چیزی نگفتم مگر اینکه قبل از آن خودم آن را انجام داده ام و هرگز کسی را نهی نکرده ام مگر اینکه اول خودم آن امر را ترک کرده باشم. ببینید آنچه امر می کند یا نهی می کند اول خودش انجام داده است یانه؟

7-صادق است در سخن یا نه!

8-امانت برای او مهمرتین مسئله است یا حکومت را ملک شخصی می داند؟ که هر طور بخواهد آن را بدست بگیرد؟

9-خوش اخلاق و مهربان است یا نه؟

10-چقدر به مردم نزدیک است؟ نگاه ارباب رعیتی به مردم دارد یا نه می گوید من ارباب وخادم شما هستم!

11 – شجاع ترین در مقابل دشمن باشد. بینید که مسامحه کننده است یانه! لو تقول علینا بعض الاقاویل...لاخذنا منه الوطین...خداوند به پیامبر می گوید اگر پیامبر می خواست  یک کلمه از خودش بگوید رگ قلبش را می بریدیم و امانت بزرگ الهی را با قدرت از او پس می گرفتیم. چه افراطی گری و چه تفریط. باید مراقب باشیم اینها امین باشند و مامون. سازشکار نباشند. اگر قرار است در مورد مجرم و خائن حکمی را اجرا کنیم دیگر جای دل سوختگی نیست. پیامبر فرمودند علی خشن است اما در مسیر خداست و بی حساب کتاب و براساس شخصی نیست. کسی که مطلع بشود از ناحقی ولی نسبت به او ساکت باشد این شایسته ی حکومت نیست (و شجاعت ندارد).حضرت علی علیه السلام می فرمایند: محال است من جایی باشم و قانون الهی تعطیل شود!

12- اخلاص. در راه خدا باشد.( یکی از خصوصیات کسانی که در راه خدا کار می کنند این است که اجر کار آنها در این دنیا داده نمی شود)...ما اسئلکم علیه من اجر. در ازای این فداکاری چیزی از مردم نمی خواهد. من اهل تکلف نیست. برای راضی کردن کسی چیزی نگفتن و سکوت نکرن! از روی حرفهای افراد می توانیم اینها را بفهمیم.

(چکیده ای از سخنرانی استاد بزرگوار دکتر رحیم پور ازغدی)